Είναι γνωστή ή ιστορία τοΰ 'Αντισθένους και τοϋ Σωκράτους. Ό

πρώτος, μέγας κυνικός φιλόσοφος και μαθητής τοϋ δευτέρου, ευρέθη μαζί

του εις Δελφούς. Περιφερόμενοι και παρατηροϋντες εντός τοϋ ίεροϋ χώρου,

έστάθησαν προ τοϋ Ναοϋ τοϋ 'Απόλλωνος, έ'νθα έπί τής προμετωπίδος ήταν

γεγραμμένα τα ΓΝΩΘΙ ΣΑΥΤΟΝ, ΕΙ και ΜΗΔΕΝ ΑΓΑΝ. Ταχέως άνεπτύχθη

μία συζήτησις μεταξύ των, κυρίως περί τοϋ ΕΙ. Ιερεύς τις, παρακολουθών

τήν συζήτησιν, άπευθύνθη προς τον Σωκράτην δια τής απλής ερωτήσεως:

«Συ ει Σωκράτης Σωφρονίσκου;» Εις καταφατικήν άπάντησιν τοϋ

τελευταίου ό ιερεύς είπε: «Εϊσελθε», και έποίησε προς αυτόν νόημα, Ινα

ε'ισέλθη εντός τοϋ άδυτου τοϋ Ναοϋ, ένώ ό Αντισθένης δεν έ'λαβε τήν άδειαν

ταύτην.

Παρήλθεν αρκετή ώρα. Ό τ α ν ό Σωκράτης εξήλθε, είχε θείον μειδίαμα

και παρά τάς επίμονους ερωτήσεις τοϋ Αντισθένους, ουδέν απεκάλυψε,

αρκεσθείς να απάντηση το περίφημον ΕΝ ΟΙΔΑ ΟΤΙ ΟΥΔΕΝ ΟΙΔΑ.