Ονομάζομαι Ιωάννης Μινοβγίδης, κατάγομαι από το Πολύκαστρο Ν. Κιλκίς, αλλά μένω στη Θεσσαλονίκη (Καμηλίας 19). Είμαι πατέρας τριών αγοριών. Το 1994 μου παρουσιάσθηκε μια σπάνια αρρώστια του αίματος, θρομβωτική μικροαγγειοπάθεια λέγεται. Με πήγαν στο Νοσοκομείο Λοιμωδών, μήπως ήταν ηπατίτιδα, αλλά με έστειλαν το απόγευμα στο ΑΧΕΠΑ, επειδή δεν διαπιστώθηκε λοιμώδης νόσος. Η κ. Αγγελούδη διαπίστωσε την αρρώστια μετά από εξετάσεις και ιατρικό συμβούλιο. Την άλλη μέρα το μεσημέρι οι γιατροί έψαχναν τη σύζυγό μου, επειδή είχε φύγει το βράδυ, γιατί δεν φανταζόταν την σοβαρότητα τής καταστάσεώς μου. Τής είπαν ξεκάθαρα ότι τελείωνα, μόνο με θαύμα θα σωζόμουν. Έπρεπε να βρίσκεται συνεχώς κοντά μου για το μοιραίο. Είχα μελανιάσει, ο αιματοκρίτης είχε κατέβει στο 8. Πήγαινα για πνευμονικό οίδημα. Η κουνιάδα μου με τη σύζυγό μου παρακαλούσαν με θέρμη τον άγιο Ραφαήλ και μου έβαλαν στο προσκέφαλό μου την εικόνα και το βιβλίο τού Αγίου. Παρακαλούσαν να λυπηθεί τα παιδιά μας και υποσχέθηκαν ότι θα με πήγαιναν στη Χάρη του. Το βράδυ, εκεί πού παρακαλούσε, από την κούραση έγειρε η γυναίκα μου λίγο το κεφάλι της και βλέπει σαν όραμα να πέφτει από ψηλά ένα χαρτί στο κρεβάτι μου απ' τα δεξιά, και σ' αυτό διέκρινε τις μορφές τών τριών Αγίων. Την άλλη μέρα έκανα πλασμοκάθαρση με μεγάλη ποσότητα πλάσματος, λόγω τής μόλυνσης. Μετά την πλασμοκάθαρση, με πήγαν στην Εντατική, και πονούσα πολύ στα γόνατα και στα πόδια. Δεν μπορούσα να ανακουφισθώ. Οι γιατροί είπαν να μου βάλουν πάγο, αλλά καμιά ανακούφιση. Η σύζυγός μου με σταύρωσε με πίστη από το λαδάκι των Αγίων, πού το έφερε η κουνιάδα μου από το Μοναστήρι των Αγίων στη Γρίβα, και μου έδωσε να πιω. Σε μία ώρα σταμάτησαν οι πόνοι και κοιμήθηκα ήσυχα, ενώ είχα μέρες να κοιμηθώ. Οι γιατροί απόρησαν και ανακουφίστηκαν κι εκείνοι, όταν το έμαθαν, και - να είναι καλά - μου συμπαραστάθηκαν πολύ. Από την άλλη μέρα άρχισε η βελτίωση. Οι γιατροί είπαν ότι, αν δεν παρουσιασθεί τίποτε στα πέντε χρόνια, ο κίνδυνος θα εξαλειφθεί τελείως. Δόξα τω Θεώ, από τότε δεν με ενόχλησε τίποτε, ούτε ξαναπόνεσα. Ευχαριστώ τούς αγίους Ραφαήλ, Νικόλαο και Ειρήνη, πού με έσωσαν. Ήμουν πιστός, αλλά, τώρα πού ήρθαν οι Άγιοι, πιστεύω ολόθερμα.