Το χωριό Σκρα, γνωστό από τις μάχες του Α' Π.Π., είναι χτισμένο σε υψόμετρο 520 μ. στο Πάικο, σε απόσταση 4 χλμ. περίπου από τα ελληνοσκοπιανά σύνορα. Την εποχή του διχασμού, και ιδιαίτερα κατά την 12η Νοεμβρίου 1946 στο χωριό στάθμευαν δύο διμοιρίες του 1ου Λόχου του 564 Τάγματος Πεζικού (ΤΠ) του Ελληνικού Στρατού. Η συνολική τους δύναμη ήταν 55 άνδρες. Στο χωριό βρισκόταν ο διοικητής του λόχου, λοχαγός Γεώργιος Ταβουλάρης, αλλά και ο διοικητής του τάγματος ταγματάρχης Κωνσταντίνος Πάστρας.

Τη νύχτα της 13/11/1946, δύναμη 300 ανταρτών του Ε.Λ.Α.Σ. περικύκλωσε το χωριό κι επιτέθηκε στην στρατιωτική φρουρά του Σκρα που αμύνθηκε σθεναρά αλλά τελικά εξουδετερώθηκε (στα θύματα περιλαμβάνοται και το σύνολο των αξιωματικών της φρουράς και οι 4 χωροφύλακες του Σταθμού Χωροφυλακής). Από τον ανταρτικό κλειό κατάφεραν να διαφύγουν και να διασωθούν 20 στρατιώτες κι ένας ανθυπασπιστής. Μετά την προσωρινή επικράτηση των ανταρτών ακολούθησαν δολοφονίες κατοίκων του χωριού, μεταξύ των οποίων και της δασκάλας Βασιλικής Παπαθανασίου.

Η Βασιλική Παπαθανασίου γεννήθηκε στο Σκρα το 1910, σπούδασε νηπιαγωγός και υπηρέτησε στο Σκρά μέχρι τη δολοφονία της την 13/11/1946. Το τραγικό της τέλος υπήρξε ο επίλογος του ξεκληρίσματος της μαρτυρικής οικογένειάς της.

Γονείς της ήταν ο παπά Αθανάσιος Ζιάρας και η πρεσβυτέρα Άννα (απεβίωσε το 1937).

Ο αδερφός της Βασιλικής, Δημήτριος Παπαθανασίου - Ζιάρας υπήρξε υπολοχαγός του Ελληνικού Στρατού και δολοφονήθηκε από τους αντάρτες στο Κιλκίς στις 7/11/1944, μετά την επικράτηση του Ε.Λ.Α.Σ. κατά τη μάχη του Κιλκίς της 4/11/1944.

Ο παπά Αθανάσιος μην αντέχοντας τον χαμό του γιου του, έσβησε τον Απρίλιο του 1946.

Η αδερφή της Βασιλικής, Αντωνία παραφρόνησε βλέποντας το μαρτύριο της αδερφής της και έζησε έγκλειστη στο ψυχιατρείο.