Ολόκληρη η αναφορά βιβλίο του Γεωργίου Χατζησωτηρίου με τίτλο Τα λαογραφικά της Μεσογαίας Αττικής, 1980 :

Στο ίδιο βιβλίο, ο Γ. Χατζησωτηρίου μας ξεναγεί και σε άλλες, ονομαστές για την παραδοξότητά τους τoποθεσ(ες των Μεσογείων: Στα Σπάτα: Στο πεύκο του Νιαστή, μέχρι την εκκλησιά του Αγίου Κωνσταντίνου, στα ανατολικά των Σπάτων. Στην περιοχή αυτή και ιδίως στον κεντρικό δρόμο εμφανίζονταν, παλαιότερα, διάφορα ζώα που άλλαζαν μορφή. Δηλαδή έβγαινε π.χ. ένας σκαντζόχοιρος που μεταμορφωνόταν σε μαύρο κόκορα, ο κόκορας ύστερα σε σκυλί, το σκυλί σε κριάρι, το κριάρι σε βόδι. Τις μεταβολές αυτές τις είχαν δει πολλοί Σπαταναίοι. Μερικοί μάλιστα είχαν αποπειραθεί να σκοτώσουν αυτά τα ζώα, με το ντουφέκι τους. Τότε όμως το ζώο γινόταν φωτιά και σηκωνόταν ψηλά, σαν ανεμοστρόβιλος, μέχρι να χαθεί. Άλλα σημεία των Σπάτων όπου έβγαιναν αγερικά: Γιαλού, Μπούρα, το πηγάδι του Αποσπόρη, Βουρβάς, η λίμνη της Αλυκής. Στο Μαρκόπουλο: Τα περισσότερα φαντάσματα έβγαιναν στην περιοχή γύρω από τη Νησίζα, στο τρίγωνο παλιός δρόμος Μαρκόπουλου -υποσταθμός Δ.Ε.Η.- κοιμητήρι του χωριού. Εκεί, τα πιο πολλά από τα ξωτικά έμοιαζαν άλλοτε σα μαύρα αρνιά, άλλοτε σα μαύρα σκυλιά, άλλοτε σα μαύρα αλογάκια.

Μενέλαος Τσικλίδης, Αττική η Μαγική Γη, εκδόσεις Aldebaran, σελ. 104

Βρείτε μας και εδώ : https://twitter.com/Paranormap

Σχετικά με την παραπάνω αναφορά στο βιβλίο του Γεωργίου Χατζησωτηρίου με τίτλο Τα λαογραφικά της Μεσογαίας Αττικής, 1980, σελ. 197 αναφέρεται η περίπτωση κάποιου που αρρώστησε από τα μάτια του κατά τη διάρκεια ενός τέτοιου συμβάντος που μας λέει η αναφορά. Ο John Keel αναφέρει περιπτώσεις επιπεφυκίτιδας ή οφθαλμίας που εκδηλώθηκαν σε μάρτυρες οι οποίοι είδαν τον περίφημο Μόθμαν, τον άνθρωπο-νυχτερίδα (Σημ. Aragorn : Άνθρωπο-σκώρο θα έλεγα) της Δυτικής Βιρτζίνιας των ΗΠΑ στη δεκαετία του 1960. Τα βιβλία της μαγείας προειδοποιούν εκείνον που επικαλείται δαίμονες να αποστρέψει το βλέμμα του κατά τη διάρκεια της διαδικασίας επίκλησης. Στη Βίβλο, όσοι είδαν το Θεό, απέστρεψαν το βλέμμα τους, προφανώς για τον ίδιο λόγο. Η εμφάνιση του Δία ήταν κατά παρόμοιο τρόπο μοιραία για την αφελή Σεμέλη που πίστεψε ότι μπορούσε να τον αντικρίσει με όλη τη θεϊκή του μεγαλοπρέπεια. Σε όλες τις θρησκείες του κόσμου υπάρχει η προειδοποίηση ότι κανείς δεν πρέπει να κοιτάζει κάποιο Θεό τη στιγμή που αυτός εκδηλώνεται (υλοποιείται;) στη δική μας πραγματικότητα. «Μπορεί να πεθάνεις αν έρθεις σε άμεση φυσική επαφή με το ναγουάλ», λέει ο Δον Χουάν στον Κάρλος Καστανέντα. (Σημ. Aragorn : Σύμφωνα με τη διδασκαλία των Τολτέκων μάγων, αν θυμάμαι καλά, το Τονάλ είναι η δική μας πραγματικότητα ενώ το Ναγουάλ αυτό το κάτι πέρα από τη δική μας πραγματικότητα). Κατά τον ίδιο τρόπο, η διαδικασία υλοποίησης των πλασμάτων του Αλλόκοσμου φαίνεται να συνοδεύεται από ένα μπαράζ ακτινοβολιών που στο χώρο μας εκδηλώνονται σαν βλαβερή ηλεκτρομαγνητική ακτινοβολία (υπεριώδες, μικροκυματική, ακτίνες Χ ή γάμα) ή ραδιενέργεια. Οι μάρτυρες εμφάνισης ΑΤΙΑ υποφέρουν πολλές φορές από εγκαύματα, οφθαλμικές παθήσεις ή ακτινοπάθεια. Τα πρόβατα της Αρκαδίας πεθαίνουν ανεξήγητα και το κρέας τους μελανιάζει όταν τα χτυπήσει το «χαμοδράκι». Πολλοί που ήρθαν σε επαφή με δαιμονικά σκυλιά πεθαίνουν σύντομα. Όσοι συνάντησαν νεράιδες ή άλλα δαιμονικά πλάσματα βρέθηκαν μελανιασμένοι και με χαμένα τα λογικά σε κάποια ερημιά. (Σημ. Aragorn : Και κάποιοι πέθαναν…). Πηγή : Βέμπος Θανάσης, Οι πύλες του Αλλόκοσμου (2η έκδοση), σελ. 266-267