Την 15 Ιουνίου 1910 και ενώ βρισκόμουν στη Θεσσαλονίκη σαν έφεδρος γιατρός είδα σε όνειρο τη πόλη αναστατωμένη από συρράξεις, φλόγες, καταστροφές κλπ. και ότι ένας στρατιώτης λόγχισε έναν τραυματία τον οποίο κρατούσα στην αγκαλιά μου. Μετά από δύο μέρες, το απόγευμα έλαβε χώρα η βίαια εξόντωση της Βουλγαρικής φρουράς της Θεσσαλονίκης της οποίας σε πολλά φρικιαστικά επεισόδια υπήρξα αυτόπτης μάρτυρας. Αυτό όμως που με κατέπληξε περισσότερο ήταν ότι κατά τη διάρκεια συμπλοκής μπροστά στην εκκλησία της Αγίας Σοφίας, εκεί που οι Βούλγαροι αντιστέκονταν με μεγάλο πείσμα, προσπάθησα να περισυλλέξω ένα γογγύζοντα τραυματία, γνωστό μου εφημεριδοπώλη. Χωρίς όμως να αντιληφθώ φτάνει ένας στρατιώτης της Κρητικής χωροφυλακής και τον λογχίζει πριν προλάβω να τον εμποδίσω, λέγοντας τα εξής : «Αυτόν τον αρκουδιάρη πας να περιποιηθείς που μας έχει κάψει τη καρδιά;». Και συνάμα με πληροφόρησε ότι αυτός σαν εφημεριδοπώλης ήτανε πράκτορας της Βουλγαρικής φρουράς. Ακόμα παραθέτω ότι ουδεμία αφορμή είχα ούτε και γνώριζα τα σχέδια της διοίκησης για τα συμβάντα. Διονύσιος Μαρκόπουλος ιατρός.