Η δις Μαρία Κιντάτη αγαπούσε πάρα πολύ τον μικρό χρυσό σταυρό της με διαμαντάκια και ένα ρουμπίνι στο μέσο τον οποίο φορούσε πάντοτε. Τον Ιούνιο όμως του 1927 τον έχασε και η λύπη της ήταν μεγάλη. Για καιρό λοιπόν προσευχόταν καθημερινά με θέρμη παρακαλώντας να τον βρει. Μία νύχτα είδε στον ύπνο της μία άγνωστη γυναίκα που την έλεγαν Ελένη, η οποία της είπε να πάει στη μονή Πεντέλης να ζητήσει τον σταυρό της από «τον μοναχό Γιάννη». Το όνειρο αυτό επαναλήφτηκε για τρεις νύχτες στη σειρά. Τότε το είπε στη μητέρα της και στους γνωστούς της οι οποίοι την ειρωνεύτηκαν. Εκείνη όμως επηρεασμένη από τη τριπλή επανάληψη του ονείρου, πήγε στη Πεντέλη όπου παραθέριζε η γνωστή της κ. Ελένη Μοσχονίδου και την παρακάλεσε να πάνε μαζί στη μονή όπου ρώτησαν αν υπήρχε μοναχός με το όνομα Γιάννης. Παίρνοντας καταφατική απάντηση τον φώναξαν και η δις Κιτάντη τον ρώτησε αν βρήκε κανένα σταυρό. Εκείνος όντως το παραδέχτηκε, ρώτησε επίσης ποιος τις το είχε πει και ζήτησε ακριβή περιγραφή του σταυρού. Κατόπιν τον έδειξε λέγοντας ότι το βρήκε στην οδό Ερμού. Όταν όμως άκουσε για το όνειρο θύμωσε και δεν ήθελε να τον δώσει. Ευτυχώς επενέβηκε νονός της δ/δος κ. Αντώνιος Σταθάτος και μπόρεσε και τον έπεισε. Με το αζημίωτο βέβαια, δίνοντας του ως δώρο χίλιες δραχμές.