Ένας όμορφος θρύλος είναι δεμένος με την εκκλησία και το βράχο. Στα παλιά χρόνια, όταν το χωριό ήταν μονάχα λίγα ψαράδικα καλύβια, η φουρτούνα, έφερε ένα καπετάνιο θρήσκο στο μικρό λιμάνι. Μαζί του, είχε ένα εικόνισμα της Παναγιάς, που φρόντιζε πάντα να ανάβει το μικρό καντήλι της. Σαν έφτασε στην Πέτρα, είδε με έκπληξη ότι το εικόνισμα έλειπε. Έβαλε τους ναύτες να ψάξουν, μα τίποτε. Μόνο σαν βράδιασε, είδε ένα παράξενο, γλυκό φως να λάμπει ψηλά, ανάμεσα στον ουρανό και τη γη. Πήρε τη βάρκα του, και κατευθύνθηκε προς την στεριά. Σκαρφάλωσε στην κορυφή και με χαρά αντίκρισε το εικόνισμα της Παναγίας, και μπροστά του ένα αναμμένο καντήλι. Πήρε το εικόνισμα και το έφερε στο σκάφος του. Αλλά το άλλο βράδυ πάλι χάθηκε. Και πάλι, το παράξενο, γλυκό, φως φάνηκε στην κορυφή του βράχου. Το θαύμα μαθεύτηκε και αποφάσισαν να χτιστεί εκεί ένα εκκλησάκι, γιατί αυτό ήταν το θέλημα της Παναγίας. Όταν το έχτισαν έγινε μεγάλο γλέντι. Ένα παλικάρι, καθώς κερνούσε με το δίσκο γεμάτο ποτά και μεζέδες, γλίστρησε και έπεσε από την απότομη, ολόρθη πλαγιά. Όλοι είπαν πως σκοτώθηκε. Δεν έπαθε όμως τίποτα. Και από το δίσκο του δεν έπεσε ούτε ένα ποτήρι. Η Παναγία έκανε το θαύμα της!!!