Η θέση που κτίστηκε η εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος δεν είναι τυχαία. Υπάρχει η παρακάτω ιστορία η οποία μας λέει πως η ίδια η εικόνα διάλεξε τον τόπο που κτίστηκε η εκκλησία της. Τα παλιά χρόνια στα Βραγκιανά Καρδίτσας αποφάσισε ο κόσμος να κτίσει την εκκλησία της Μεταμόρφωσης του Σωτήρος. Η εικόνα όμως της Μεταμόρφωσης "δεν ήθελε" να την κτίσουν οι άνθρωποι όπου ήθελαν εκείνοι. Αποφάσισε να τους δείξει η ίδια που ήθελε να κτιστεί ο ναός της. Διάλεξε δύο τοποθεσίες. Η μια τοποθεσία ήταν στη συνοικία Ποταμάκια μέσα σ' ένα γκρεμό που μοιάζει με στεφάνι (και για αυτό το λόγο το μέρος αυτό ονομάστηκε Άγιο Στεφάνι), ενώ η δεύτερη τοποθεσία που διάλεξε είναι εκεί που είναι κτισμένη σήμερα. Όταν αποφασίστηκε να κτιστεί η εκκλησία της Μεταμορφώσεως, η θαυματουργή εικόνα του Σωτήρος "έφυγε" από εκεί που ήταν και πήγε στο "Στεφάνι" στη συνοικία Ποταμάκια. Το βράδυ λοιπόν οι άνθρωποι σε εκείνο το σημείο έβλεπαν φως. Επειδή τους παραξένεψε πολύ πήγαν εκεί για να δουν τι γίνεται και βρήκαν την εικόνα. Αυτό συζητήθηκε πολύ. Ο κόσμος επειδή κατάλαβε πως πρόκειται για θαύμα αποφάσισε να κτιστεί η εκκλησία εκεί που διάλεξε η εικόνα. Έτσι μετά από λίγο καιρό ξεκίνησε η ανέγερση της εκκλησίας σε εκείνο το μέρος. Το έργο είχε Φτάσει στη μέση, όταν μια μέρα, μετά που σχόλασαν οι εργάτες η εικόνα εξαφανίστηκε και πάλι. Πήγε και κάθισε σε κάτι βάτα στην τοποθεσία Πλαγιά όπου είναι κτισμένη σήμερα. Το πρωί της άλλης ημέρας όταν πήγαν οι εργάτες να συνεχίσουν την δουλειά συνειδητοποίησαν πως λείπει η εικόνα. Αφού έψαξαν αρκετά την βρήκαν μέσα στα βάτα στην προαναφερόμενη συνοικία. Ο κόσμος τότε μπερδεύτηκε από τις "παράξενες" μετακινήσεις της εικόνας. Δεν ήξερε που να κτίσει την εκκλησία. Τελικά μετά από μακροχρόνιες συζητήσεις και συσκέψεις των κατοίκων του χωριού αποφασίστηκε να κτιστεί στην τοποθεσία Πλαγιά εκεί όπου βρέθηκε τη δεύτερη φορά και βρίσκεται ακόμα και σήμερα. Η εκκλησία της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος έχει παίξει πολύ σημαντικό ρόλο στο ιστορικό παρελθόν της περιοχής και είναι θαυματουργή. (Όλα τα στοιχεία που αφορούν τη προφορική παράδοση προέρχονται από το βιβλίο του Γυμνασίου Βραγκιανών, η προφορική παράδοση στο Δήμο Αχελώου)