Ήρθε ένα απόγευμα, ένας από τα Χανιά. Τον κάλεσε η Γερόντισσα κοντά της. Άρχισε με το πετσετάκι της, να του τρίβει δυνατά το μέτωπο. Ο πατήρ Αντώνιος επενέβηκε: «Τί του κάνεις εκεί»; Της φώναζε ο πάτερ στο αυτί και κάπως τον άκουγε. Εκείνη, τον κοίταξε αυστηρά: «δε βλέπεις ήντα κάνω; Γεμάτη είναι η κεφαλή ντου ανέφαλα (σύννεφα) και Νεφελίμ και τον έχουνε τροζαμένο! Προσπαθώ να του τα βγάλω να ξεγιουργιάνει (ξεθολώσει) μιαολιά (λιγάκι) ο νους του να δει ένα ψιχάλι (ελάχιστο) φως...να γλυκαθεί παιδί μου...».

Αυτός, είχε πλανηθεί από κάποιο γνωστό συγγραφέα που μιλούσε για Νεφελίμ και τέτοια πράματα στην τηλεόραση. Το είπε ο ίδιος ο επισκέπτης που συγκλονίστηκε. Έφυγε αμίλητος...