Στις 16 Ιανουαρίου του 1890, ο ανταποκριτής της εφημερίδας “ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ” από την Κέρκυρα μετέδιδε μια συνταρακτική είδηση.

Σε ένα πλοίο που απέπλεε από μια μικρή νησίδα, επιβιβάστηκε ως επιβάτιδα μια γυναίκα μυστηριώδης, ρακένδυτη και ρικνή, δύσμορφη και ζαρωμένη, την οποία παρέλαβε ο κυβερνήτης του πλοιαρίου.

Κατά τη διάρκεια του πλου, ο καπετάνιος είδε ξαφνικά να ξετυλίγεται ενώπιόν του μια συγκλονιστική σκηνή. Ένας καλόγερος, καταμεσής του καταστρώματος, βοώντας και γνέφοντας, έδιωχνε επιμόνως τη μυστηριώδη γυναίκα από το πλεούμενο, προτείνοντας τον Σταυρό μπροστά στο πρόσωπό της. Η γυναίκα κάποια στιγμή υπέκυψε στον αμείλικτο διωγμό του καλόγερου και τρεκλίζοντας, ρίχτηκε μες στη θάλασσα, όπου και εξαφανίστηκε.

Ο κυβερνήτης, όταν επέστρεψε στο λιμάνι της Κέρκυρας, ενημέρωσε σχετικώς το τοπικό υγειονομείο και κατόπιν κίνησε για τον Ναό του Αγίου Σπυρίδωνα, πολιούχου του νησιού, για να προσευχηθεί.

Η θήκη, μέσα στην οποία κείτονταν το σεπτό λείψανο του Αγίου, ήταν ανοιχτή για το ευλαβικό προσκύνημα των πιστών. Μόλις ο καπετάνιος το αντίκρισε, αμέσως αναγνώρισε τον καλόγερο που είχε δει στο κατάστρωμα του πλοίου του να εκδιώκει με μανία τη ρακένδυτη και ρικνή γυναίκα.

Ευθύς έγινε κατανοητό ότι ο Άγιος Σπυρίδωνας είχε αποτρέψει από το νησί την επανεμφάνιση της χολέρας.

Ένα παραπλήσιο θαύμα, άλλωστε, είχε συμβεί και όταν ενέσκηψε προ ετών χολέρα στο νησί. Μόλις ολοκληρώθηκε η λιτανεία με το σεπτό λείψανο του Αγίου Σπυρίδωνα, αμέσως έπαψε η θανατηφόρος ασθένεια. Το θαύμα αυτό πανηγυριζόταν με συμμετοχή πλήθους κόσμου στη μνήμη του Αγίου.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα “ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ”, στις 16/01/1890…