Κατά τήν διάρκεια της γερμανικής κατοχής, στήν πόλη της Σπάρτης, υπήρχε ένας Γερμανός στρατιώτης, γνωστός στην τοπική κοινωνία για το δύστροπο και κακό χαρακτήρα του.

Μια ημέρα καθώς περνούσε από τόν Ναό της Αγίας Βαρβάρας, πυροβόλησε κατ’ επανάληψη τήν εικόνα της Αγίας, που βρισκόταν στο εικονοστάσι της διασταυρώσεως πρός τήν Καλογωνιά, απέναντι από το Ναό.
Μία από τίς σφαίρες, πέτυχε τήν μορφή της Αγίας στο ύψος του λαιμού!  

Το γεγονός όπως ήταν φυσικό, θορύβησε και στεναχώρησε τους Σπαρτιάτες.
Λίγες ημέρες αργότερα, ο ίδιος Γερμανός μεθοκοπούσε σε ένα υπόγειο καπηλειό της πόλεως, στήν συμβολή των οδών Γκορτσολόγου και Κλεομβρότου, όπου μέχρι σήμερα διασώζεται τό κτίριο.  
Κάποια στιγμή, πιθανώς μετά από λεκτική διένεξη, άρχισε να πυροβολεί μέσα στο μαγαζί!  

Μία από τις σφαίρες εξοστρακίστηκε στον πέτρινο τοίχο και επιστρέφοντας τον πέτυχε στο λαιμό, ακριβώς στο ίδιο σημείο που είχε χτυπήσει ο ασεβής την εικόνα της Αγίας Βαρβάρας...  
Ο θάνατός του ήταν ακαριαίος.  

Ποτέ οι Γερμανοί δεν αναζήτησαν ευθύνες από τους Έλληνες, αφού υπήρχαν και αρκετοί ακόμα Γερμανοί που είδαν τι ακριβώς συνέβη.  
Κάποιοι μάλιστα αναφέρουν, ότι τις επόμενες ημέρες εθεάθησαν αρκετοί Γερμανοί στρατιώτες να προσκυνούν την πυροβολημένη εικόνα.

Το νέο διαδόθηκε γρήγορα στήν πόλη και ενδυνάμωσε τήν πίστη του σπαρτιατικού λαού, που από τότε σέβεται και τιμά την Αγία ακόμα περισσότερο».