Μετά από μερικές ημέρες, στις 18 Ιουλίου 1999, ο Ανδρέας Καραγιώργος μετέβηκε με τους γονείς του στο Ρέθυμνο Κρήτης. Κατά τις 9 το βράδυ καθόταν μαζί τους στο μπαλκόνι του ξενοδοχείου όπου διέμεναν και αγνάντευαν τον ουρανό και την θάλασσα. Ξαφνικά ο Ανδρέας παρατήρησε ένα φως πολύ λαμπρό, σαν αστέρι, το οποίο αιωρείτο σε μικρό ύψος. Αρχικά ήταν άσπρο και μετέπειτα έγινε κόκκινο. Σύντομα όμως έγινε πάλι άσπρο και σταδιακά άρχισε να αυξάνεται και να λάμπει πολύ φωτεινά. Τότε ο Ανδρέας λεει στον πατέρα του που παρακολουθούσε τηλεόραση. «Μπαμπά, τι είναι αυτό;», και του έδειξε το λαμπρό φως. Όμως, την ίδια στιγμή το φως μετατράπηκε σε απαλό κόκκινο και ο πατέρας του τού απάντησε αδιάφορα «Δεν είναι τίποτα». Και τότε άρχισε κάτι περίεργο. Ο Ανδρέας επέμενε ότι κάτι συμβαίνει με αυτό το φως, αλλά όταν ο πατέρας του γυρνούσε να το κοιτάξει το φως έσβηνε, και όταν κοίταζε την τηλεόραση άναβε πάλι. Όταν έφυγε ο πατέρας του το φως άρχισε να δυναμώνει αρκετά, αλλά τελικά μετατράπηκε σε μια σκιά ιπτάμενου δίσκου, η οποία έκλινε προς τα αριστερά. Μετά άρχισε να κινείται προς τα βορειοδυτικά, σταμάτησε για ελάχιστο χρονικό διάστημα πάνω από ένα βουνό, και μετά επέστρεψε στην αρχική του θέση απ' όπου χάθηκε οριστικά. Το επόμενο βράδυ, περίπου κατά τις δέκα, παρατήρησε ο Ανδρέας δύο μαχητικά αεροσκάφη σε σχηματισμό να κατευθύνονται προς το σημείο όπου το προηγούμενο βράδυ είχε παρατηρήσει το UFO. Όταν έφθασαν σ’ αυτό το σημείο, εμφανίστηκε μια πολύ δυνατή λάμψη η οποία στην αρχή είχε άσπρο χρώμα και μετά, όταν άρχισε να μειώνεται η λάμψη, έγινε κόκκινο μέχρι που έσβησε. Aποκλείστηκε η περίπτωση της φωτοβολίδας, γιατί αυτή πέφτει προς τα κάτω, ενώ η λάμψη ήταν σταθερή και η χρονική διάρκειά της ήταν πιο μικρή από την χρονική διάρκεια μιας φωτοβολίδας.