Αποκλειστικό: Μαρτυρία κ.Γεωργίου Μιχελόπουλου.

Με τον κύριο Σωτήρη Μ. ήμασταν τότε, αυτό που λέει ο λαός στα μαχαιριά, λόγο μιας επαγγελματικής διένεξης. Δεν μιλούσαμε.
Ξαφνικά του Σωτήρη Μ. το μεγάλο του το παιδί ο Α……ς 33 ετών έπαθε ανέβρυσμα στο εγκέφαλο.
Στην εντατική ο Α……ς, το χωριό βούιξε από την κακή την είδηση.
Εγώ στεναχωρήθηκα, αλλά λόγο της διένεξης, δεν πήγα να του μιλήσω.
Πέρασαν 6 μέρες και ακόμη στην εντατική ο Α……ς.
Τότε πήρα το θάρος και πήγα στα κτήματα που εργαζόταν ο Σωτήρης Μ.
Και του λέω.
– Κυρ Σωτήρη Μ. λόγο της καταστάσεως του γιού σου ας κάνουμε ανακωχή και να κοιτάξουμε τι θα κάνουμε για αυτόν
Ο Σωτήρη Μ. βούρκωσε, ήταν μεγάλος ο καημός του.
– Τι προτείνεις να κάνουμε; μου είπε.
– Θα πάρουμε το πάτερ Μ στο Αγ. Όρος να μας βοηθήσει.
– Πάρετε τον.
Από το κινητό τηλέφωνο μιλήσαμε με το γέροντα.
Στο τέλος της συνομιλίας ο πατήρ Μ μου είπε.
Γιώργο δώσε του λίγο από το λαδάκι, που σου έχω δόση και να πάει να τον χρήσει με αυτό σήμερα. Το λέω στον Σωτήρη Μ. ο οποίος μου απάντησε ότι θα πάει το Σάββατο ( ήταν Δευτέρα) για τι ήθελε να τελειώσει κάτι εργασίες, το μετέφερα αυτό στο γέροντα και η απάντηση ήταν,
– Μα το πρωί της Παρασκευής θα πεθάνει το παιδί.
– Τι λες, ο γιός μου πάει μια χαρά, αύριο θα τον βγάλουν.
Ο Σωτήρη Μ. ήταν ανένδοτος θα πάω το Σάββατο.
Παρασκευή πρωί ο Α……ς άφησε την τελευταία του πνοή λόγο ενός δεύτερου εγκεφαλικού επεισοδίου.
Ο πατήρ Μ. μας είχε προειδοποιήσει, για να ετοιμάσουμε πνευματικά τον άνθρωπο, αλλά για να είμαι ειλικρινής, ούτε εγώ καλά – καλά δεν το σκέφτηκα.
Ο θρήνος του πατέρα ήταν μεγάλος, γιατί ήξερε πότε θα καταλήξει το παιδί του και δεν πήγε έγκαιρα.