Θετικές πληροφορίες για τηλεκινητικά φαινόμενα σε μικρό καφενείο έξω από τη πύλη του φρουρίου του Μεσολογγίου τα οποία γίνονταν καθημερινώς αντιληπτά από πολλούς παρακίνησαν την Εταιρεία Ψυχικών Ερευνών προς εξακρίβωσή τους. Ο διευθυντής της Εταιρείας κ. Τανάγρας φτάνοντας εκεί, βρέθηκε μέσα σε μία ατμόσφαιρα γεμάτη από δεισιδαιμονικές διαδόσεις. Επειδή τα φαινόμενα αποτελούνταν κυρίως από μετατοπίσεις αντικειμένων τα οποία έπεφταν στο έδαφος, όπως καπάκια, πιάτα, δίσκοι, πακέτα τσιγάρων, χωνιά, κατσαρόλες, σιδερένιες ράβδοι κλπ. η δεισιδαιμονία είχε οργιάσει. Υπήρχαν και περιπτώσεις που διάφορα αντικείμενα απλά μετατοπίζονταν χωρίς να χάσουν την ισορροπία τους, όπως έγινε και με ένα δοχείο γλυκού. Όσον αφορά τα φαινόμενα, άλλοι τα απέδιδαν στην… Αγ. Βαρβάρα γιατί πριν από πολλά χρόνια υπήρχε δήθεν εκκλησία εκεί που βρίσκεται τώρα το καφενείο. Άλλοι τα απέδιδαν στον προ 16 ετών θαμμένο εκεί πρόξενο Σωμάκη. Άλλοι σε κάποιον Αρμένιο, δολοφονημένο και θαμμένο εκεί. Υπήρχαν και κάποιοι που θεωρούσαν τους δύο πανικόβλητους καφετζήδες, κολασμένους, ενώ άλλοι υποστήριζαν ότι οι καφετζήδες είχαν κρύψει κάτω από το έδαφος… ηλεκτρικές μηχανές που δημιουργούσαν τα φαινόμενα. Τις φήμες αυτές τις ενίσχυσαν και οι πνευματιστές του Μεσολογγίου οι οποίοι διαβεβαίωναν ότι η αιτία δεν ήταν ούτε ο Σωμάκης, ούτε ο Αρμένης. Χαρακτηριστικό είναι το περιστατικό που μια μέρα, μία παρέα οκτώ γνωστών ατόμων είδε να κατευθύνεται προς το κλειστό καφενείο ένα παιδί το οποίο φορούσε πανωφόρι. Το παράξενο ήταν πως κανείς τους δεν διέκρινε πρόσωπο ή χέρια. Το παιδί καθώς προχωρούσε εξαφανίστηκε μπροστά στα μάτια τους, σπέρνοντας τον πανικό. Ο ένας από τους ιδιοκτήτες του καφενείου, ο Δημ. Μπαλτάς νομίζοντας μέσα στη ταραχή του ότι αιτία των φαινομένων ήταν ο πεθαμένος Σωμάκης, κάλεσε ιερέα να κάνει αγιασμό, αλλά τα φαινόμενα επαναλήφτηκαν κατά την τέλεσή του. Πήγε λοιπόν τότε πανικόβλητος στον Μητροπολίτη Μεσολογγίου ο οποίος τον συμβούλεψε να ξεθάψει τα οστά του Σωμάκη και να τα μεταφέρει στο νεκροταφείο. «Αυτός δεν είναι ανώτερος από το Θεό να κάνει ότι θέλει», του είπε. Αλλά μολονότι έγινε εκταφή και τελέστηκε Τρισάγιο, τα φαινόμενα επαναλήφτηκαν. Σε αυτό λοιπόν το σημείο βρισκόταν η υπόθεση όταν έφτασε στο Μεσολόγγι ο κ. Τανάγρας. Αρχικά έγινε συνοδεία ντόπιων γιατρών εξέταση του μέρους και των κατοίκων της περιοχής. Διαπιστώθηκε ότι σε 50 βήματα απόσταση από το καφενείο υπήρχε μέχρι πριν λίγο καιρό ο προ 16 ετών πεθαμένος Σωμάκης. Ακόμα διαπιστώθηκε ότι το καφενείο ήταν νεόκτιστο και ότι οι δύο ιδιοκτήτες του δεν είχαν παρατηρήσει κάποιο παρόμοιο φαινόμενο από τότε που είχαν εισέλθει σε αυτό το μαγαζί. Η έρευνα έδειξε ότι στις 1 Δεκεμβρίου προσέλαβαν υπάλληλο τον 13χρονο Χρήστο Βούρβαχη, οπότε οκτώ μέρες μετά την πρόσληψή του σημειώθηκαν τα πρώτα φαινόμενα. Αμέσως φάνηκε σαν πιθανή αιτία ο μικρός αυτός και μεταφέρθηκε στο πλησιέστερο νοσοκομείο όπου υπεβλήθη σε ιατρική εξέταση από τον κ. Τανάγρα, τον διευθυντή του νοσοκομείου κ. Γρ. Παπαγεωργίου και από τους κ.κ. Ι. Κοτίνη και Ν.Λούβρου γιατρούς. Ο μικρός Χρήστος, βεβαρημένος κληρονομικά, παρουσιάζει έκδηλη ανισοκορία, ελαττωμένα τα αντανακλαστικά φαινόμενα της κνήμης, δεν είναι επιδεικτικός της ύπνωσης, ζωηρός και ετοιμόλογος και κατά την ομολογία των διευθυντών του εξαιρετικά φιλόπονος. Φαίνεται και πως άλλοτε είχε παρατηρήσει όμοια φαινόμενα αν και όχι πρόσφατα, τα οποία και ο ίδιος και οι άλλοι τα απέδωσαν σε αδεξιότητα και απροσεξία. Ποτέ δεν καταλάβαινε ότι αυτός ενεργούσε πάνω στα αντικείμενα, επειδή πολλές συνέβαιναν όταν αυτός ήταν σε άλλο δωμάτιο ή και εκτός του καφενείου. Αν και μερικές φορές είχε δει καθίσματα και τραπέζια να πέφτουν μόνα τους όταν σκούπιζε κοντά τους. Συνήθως τις πρώτες μέρες κοιμόταν τη νύχτα στο καφενείο χωρίς να αντιλαμβάνεται τίποτα. Μια νύχτα όμως άκουσε τα καθίσματα και τα τραπέζια να πέφτουν. Τότε κουκουλώθηκε φοβισμένος με το σκέπασμα και δεν δέχτηκε πλέον να ξανακοιμηθεί μέσα στο καφενείο. Όλες οι πιθανότητες συνέκλιναν στο ότι ο Χρήστος ήταν η ασυναίσθητη αιτία των φαινομένων. Έμενε όμως και η πειραματική απόδειξη του πράγματος. Και εδώ θα δώσουμε μερικές από το πλήθος των καταθέσεων οι οποίες θα μας δώσουν μία ιδέα των φαινομένων. 1η περίπτωση : Η Θεοδώρα Γεωργίου, μητέρα ενός από τους καφετζήδες και πρώτη μάρτυρας των φαινομένων, ενώ έβραζε στις 8 Δεκεμβρίου νερό μέσα σε μεταλλική κατσαρόλα στο τζάκι πίσω από το καφενείο, η κατσαρόλα ξαφνικά τινάχτηκε δύο βήματα μακριά χωρίς να είναι κανείς εκεί κοντά. Ξαναέβαλε νερό αλλά και πάλι η κατσαρόλα τινάχτηκε. Το φαινόμενο επαναλήφτηκε και τρίτη φορά. Την τέταρτη φορά το νερό έβρασε και η γυναίκα έβαλε τα λάχανα. Μετά από λίγο και πάλι τινάχτηκε η κατσαρόλα και τα λάχανα έπεσαν κάτω. Τα μάζεψε τότε και αφού τα έπλυνε από τα χώματα τα ξαναέβαλε στη φωτιά. Όταν όμως είδε πάλι την κατσαρόλα να πετάγεται κάτω, τρόμαξε και έφυγε σταυροκοπούμενη. 2η περίπτωση : Ο Στέφανος Γεωργίου, ένας από τους καφετζήδες, βρισκόμενος σε διαρκή νευρική ταραχή λόγω των φαινομένων, καταθέτει ότι την 22η Δεκεμβρίου έπεσε ξαφνικά το μπρίκι με το τσάι από την φωτιά και την έσβησε (πιθανόν από τύχη). Έπεσαν επίσης από το τραπέζι τρία πιάτα ενώ δεν ήταν κανείς κοντά, χωρίς να σπάσουν (το τραπέζι έχει ύψος 1,20μ περίπου), άρχισαν κατόπιν να πέφτουν διαδοχικά διάφορα αντικείμενα, όπως πιατάκια του γλυκού, κουταλάκια, μια κουλούρα ψωμιού, μια σακούλα με φακή, δέματα, πακέτα τσιγάρων κλπ. Τα φαινόμενα κράτησαν μέχρι της 8 μ.μ. όταν έκλεισε το μαγαζί. Την 23η έφεραν τον παπά-Γιώργη να κάνει αγιασμό. Τότε τα φαινόμενα επαναλήφτηκαν με αυτόματη πτώση των σκαμνιών, πριν και μετά από τις ευχές. Τα ίδια φαινόμενα εξακολούθησαν την 23η και 24η Δεκεμβρίου όταν έπεσε επανειλημμένως το πώμα ενός πιθαριού της κουζίνας. Άλλες φορές έπεφτε αναποδογυρισμένο και άλλοτε με ορμή μέχρι και 3-4 μέτρων. Επίσης έπεσαν και δοχεία γλυκού του κουταλιού χωρίς όμως να αναποδογυρίσουν ΣΤΕΚΟΜΕΝΑ ΟΡΘΙΑ ΠΑΛΙ ΣΤΗ ΒΑΣΗ ΤΟΥΣ, όπως και κουτιά με λουκούμια. Το βράδυ της 24ης τα φαινόμενα σταμάτησαν για να επαναληφτούν την 29η όταν έπεσε ξαφνικά χωρίς να είναι εκεί κοντά ένα ποτήρι γεμάτο νερό, ένας δε κεσές ευρισκόμενος κάτω από το τραπέζι άρχισε ξαφνικά να πηδά μόνος του σαν να ζωντάνεψε. Και παρ’ όλο το χοροπηδηχτό ο κεσές δεν έσπασε. Στις 30 του μήνα μετά από δεύτερο αγιασμό και παράκληση οι μετακινήσεις επαναλήφτηκαν, το βράδυ 6.30 με 7.30 άρχισαν να πέφτουν πέτρες στα κεραμίδια και τους τσίγκους του καφενείου φαινόμενο που τρομοκράτησε τους θαμώνες του καφενείου. Όλοι οι μάρτυρες κατέθεσαν ότι οι πέτρες που έπεφταν δεν κυλούσαν αλλά έμοιαζαν σαν να κολλούσαν στο μέρος που έπεφταν. Ο λιθοβολισμός αυτός ήταν τόσο εντατικός που αναγκάστηκαν να κλείσουν το καφενείο. Στις 31 Δεκεμβρίου σημειώθηκαν νέα φαινόμενα μετακίνησης χωρίς να είναι ο Χρήστος μέσα στο μαγαζί και έπεσαν καθίσματα και ένα τραπέζι γεμάτο γλυκίσματα. Όλα αυτά έγιναν παρουσία των κ.κ. Τσάκωνα και Ψημένου οι οποίοι είχαν έρθει από περιέργεια. Κατόπιν μεσολάβησε ηρεμία μέχρι τις 6 Ιανουαρίου όπου ξανάρχισαν τα ίδια για να επαναληφθούν ξανά στις 9 του ίδιου μήνα. Πολλές φορές είδε ο ίδιος καθίσματα και τραπέζια να ανατρέπονται ενώ σκούπιζε ο Χρήστος εκεί κοντά, απέκλειε εντελώς την ανάμιξη του μικρού, γιατί πολλές φορές τα φαινόμενα γίνονταν όταν ο μικρός έλειπε από το καφενείο. 3η Περίπτωση : Ο Δημ. Μπαλτάς, ο άλλος καφετζής διαβεβαίωσε πολλά φαινόμενα παρόμοια με τα παραπάνω, προσθέτοντας ότι είδε μετέωρο δέμα 30 πακέτων καπνού και δύο πακέτων σπίρτων. Διηγήθηκε μάλιστα και το εξής περιστατικό : Τη παραμονή του Αγ. Βασιλείου πήραμε το Χρήστο να κοιμηθεί στο σπίτι επειδή φοβόταν στο καφενείο λόγω του πεσίματος των επίπλων και κοιμήθηκε σε μία γωνία. Ξαφνικά όμως έπεσε κάτω δίπλα μας μόνη της μία μπουκάλα κρασί, έπειτα από αρκετή ώρα τον ακούσαμε να παραμιλά σαν να συνομιλούσε με δύο πεθαμένους. Κάποιο Χρόνη πεθαμένο πριν από 7 χρόνια και τον πρώην ιδιοκτήτη του οικοπέδου Σωμάκη ο οποίος είχε πεθάνει πριν από 16 χρόνια. Αυτοί ζητούσαν δήθεν να ξαναγίνει το μνημείο του Σωμάκη το οποίο είχε κατεδαφιστεί από τους κληρονόμους και διαβεβαίωναν ότι στο μέρος αυτό δολοφονήθηκε κάποιος Αρμένιος. Κάποια στιγμή μάλιστα ο Χρόνης ρώτησε τον Σωμάκη : «Γιατί κύριε Σωμάκη έριξες τη μπουκάλα; Το έκανες για να τους τρομάξεις;» Τέλος πάντων από τη βραδιά αυτή παίρναμε το Χρήστο να κοιμηθεί στο σπίτι. 4η Περίπτωση : Ο κ. Γεράσιμος Μπακανδρέας υπάλληλος και ο κ. Χρ. Παπαθέου γραμματέας της Δημαρχίας, είδαν το πώμα του πιθαριού να αναποδογυρίζεται και έβαλαν τις φωνές. Εκείνη τη στιγμή μπήκε μέσα και ο Χρήστος 5η Περίπτωση : Ο κ. Κωνστ. Χαρίτος, υδραυλικός, πήγε κάποια μέρα στο καφενείο όπου κάποιοι πελάτες του είπαν : «Έλα να δεις μυστήρια που γίνονται εδώ μέσα» «Βρε όνειρα βλέπετε;» είπε εκείνος «Έλα να δεις λοιπόν και εσύ» του απάντησαν Πήγε λοιπόν στη κουζίνα όπου ήταν πεσμένο κάτω το πώμα του πιθαριού. «Δεν βαριέστε, ο μικρός θα το έριξε», είπε. Και αφού το πήρε το έβαλε στη θέση του. Τότε όμως χωρίς να είναι κανείς μέσα στη κουζίνα, έπεσε μόνο του ένα μεγάλο σκαμνί. Ο κ. Χαρίτος το σήκωσε, συγχρόνως όμως το μάτι του είδε το πώμα να ανασηκώνεται μόνο του και να πέφτει κάτω. Το σταύρωσε τότε με το σημείο του σταυρού και το ξαναέβαλε στη θέση του, αλλά τότε έπεσε πάλι το σκαμνί. Το φαινόμενο επαναλήφτηκε τρεις φορές. 6η Περίπτωση : Ο Παναγιώτης Αχτύπης από τη Ζάκυνθο. Ήρθε στο καφενείο ακριβώς τη στιγμή του παραπάνω επεισοδίου και όταν του διηγήθηκαν τα συμβαίνοντα τους είπε γελώντας ότι ονειρεύονται. Ξαφνικά όμως το τενεκεδένιο βάζο του γλυκού έπεσε χωρίς να το πειράξει κανείς στα πόδια του και εκείνος σταυροκοπούμενος έφυγε λέγοντας : «Εγώ φεύγω. Φοβάμαι. Και να σκεφτείτε πως δεν τα πίστευα αυτά τα πράγματα» 7η Περίπτωση : Ο παπά-Γεώργιος Καϊνάρης, τη στιγμή που έκανε αγιασμό στο μαγαζί, είδε ξαφνικά χωρίς να είναι κανείς εκεί κοντά, να αναποδογυρίζει ένα ψηλό σκαμνί και στη συνέχεια να εκσφενδονίζεται το πώμα ενός πιθαριού, σαν να το πέταξε ανθρώπινο χέρι. Λόγω της εξακολούθησης των φαινομένων ο παπάς σκέφτηκε πως αν ήταν σατανικά θα έπρεπε να σταματήσουν με τον αγιασμό. Αφού όμως δεν είχαν σταματήσει κάποια άλλη αιτία θα υπήρχε. 8η Περίπτωση : Ο κ. Κωνστ. Μπενάκος, εισπράκτορας του φόρου καυσίμου στη πύλη του φρουρίου, ο οποίος παρέμενε σχεδόν διαρκώς στο καφενείο, παρέστη μάρτυρας όλων των φαινομένων τα οποία πιστοποιεί και αποκλείει ότι ήταν δυνατό να τα κάνει άνθρωπος αφού κανείς δεν ήταν μέσα στη κουζίνα όταν συνέβαιναν τα περιστατικά. Με το κρότο έτρεχαν και έβλεπαν τα πράγματα άνω-κάτω. 9η Περίπτωση : Ο κ. Ιωάννης Σταύρου, κτηματίας, (Αθήνα, οδός Κωλέττη 31) ο οποίος πρώτος ειδοποίησε την Εταιρεία για τα φαινόμενα, μένοντας στο Μεσολόγγι λόγω κυνηγιού, αποφάσισε να τα παρακολουθήσει από το πρωί. Είδε πολλά αντικείμενα να πέφτουν από τη θέση τους ή να μετακινούνται χωρίς να είναι κανένας εκεί κοντά, όπως ένα χωνί ή το πώμα ενός πιθαριού το οποίο μάλιστα το είδε να στέκεται μετέωρο. Απέκλειε απολύτως δόλο ή κάποια ανθρώπινη παρέμβαση. 10η Περίπτωση : Ο Παν. Σταθάτος, κηπουρός και τακτικός πελάτης του καφενείου, είδε πολλά αντικείμενα να πέφτουν ενώ ο Χρήστος ήταν στο διπλανό δωμάτιο. Και αυτός βεβαιώνει ότι ήταν αδύνατο τα φαινόμενα να προκλήθηκαν με κάποιο τεχνητό τρόπο. Είδε με τα μάτια του ένα κούτσουρο να πηδά σαν να ήταν ζωντανό και ένα υδραυλικό κλειδί 10 οκάδων βάρους να πέφτει συνεχώς από τη γωνία που βρισκόταν. Τη δεύτερη φορά, από τις πολλές που έπεσε, πήγε αρκετά μακριά. 11η Περίπτωση : Ο Φώτης Μπαλαρής κηπουρός, δεν πίστευε τίποτα. Όταν είδε όμως με τα μάτια του ενώ δεν ήταν κανείς μέσα να πέφτουν τα κουταλάκια και το πώμα του πιθαριού να έρχεται ως τη πόρτα τα πίστεψε όλα και αποκλείει κάθε προσπάθεια δόλου. 12η Περίπτωση : Ο κ. Διον. Κοντόπουλος, εργολάβος, είδε μαζί με τον κ. Ντούρο το σκαμνί να ανατρέπεται μόνο του και να χτυπά τον Ντούρο στα πόδια. 13η Περίπτωση : Ο κ. Ιωάν. Μπαρμπετάκης, κτηματίας, είδε να ανατρέπεται μόνος του ένας ντενεκές πετρελαίου γεμάτος νερό, ενώ ο μικρός Χρήστος πρόσεχε μήπως μετακινηθεί το πώμα ενός πιθαριού, το οποίο έφευγε… τακτικά. 14η Περίπτωση : Τέλος ο απόστρατος αξιωματικός κ.Χαραλ. Τομάρας είδε μια από τις πέτρες που έπεφταν στο καφενείο κατά τον ερχομό της. Μόλις όμως την συνάντησε το βλέμμα του είδε ότι διέκοψε τη τροχιά της και έπεσε κάθετα στη στέγη. Επειδή τα φαινόμενα ήταν εντελώς αυθόρμητα και επομένως η πειραματική απόδειξη αδύνατη έμενε μόνο μία λύση για την κατάπαυσή τους. Η απομάκρυνση του μικρού από τι καφενείο. Αυτό θα έλυνε το ζήτημα και θα σταματούσε τις ανοησίες περί Σωμάκη και του δήθεν δολοφονημένου Αρμενίου. Όντως λοιπόν κατά το διάστημα του τελευταίου αγιασμού, όταν η κυρία Θεοδώρα παραπονέθηκε στον κ. Τανάγρα ότι : «Και εμείς νομίζαμε ότι μόλις έρθεις του λόγου σου θα πάψουν αυτά τα πράγματα» αυτός ανακοίνωσε ιδιαιτέρως στους δύο καφετζήδες ότι αιτία των φαινομένων ήταν ο μικρός υπάλληλος και ότι άμα απομακρυνόταν τα φαινόμενα θα σταματούσαν για πάντα. Αποτέλεσμα της δήλωσης αυτής ήταν να απολυθεί ο Χρήστος. Πραγματικά από την αναχώρησή του (9 Ιανουαρίου) όπου σημειώθηκαν και τα τελευταία φαινόμενα, τα παράξενα συμβάντα σταμάτησαν εντελώς. Ο θρίαμβος όμως της επιστημονικής εξηγήσεως φάνηκε όταν οι γονείς του μικρού τον τοποθέτησαν σε άλλο καφενείο. Λοιπόν τα φαινόμενα επαναλήφτηκαν αμέσως εκεί. Τη νύχτα μάλιστα όταν επέστρεψε στο σπίτι του γύρω στις 11, άρχισαν να ανατρέπονται καθίσματα, το τραπέζι, το σκέπασμα του μπαούλου, να πέφτουν από το ράφι διάφορα πράγματα και να χύνεται το νερό από ένα τενεκέ πετρελαίου. Τα παραπάνω εξακρίβωσε ο κ. Ιωάννης Μωρές, ο οποίος επισκέφτηκε το σπίτι και βρήκε τα πράγματα άνω-κάτω. Μετά από αυτό οι μύθοι περί νεκρών και φαντασμάτων σταμάτησαν εντελώς.