Ξαπλώνω να κοιμηθώ...καταλαβαίνω πότε έρχεται γιατί δευτερόλεπτα πριν νιώθω ανατριχιλα.πεφτει πάνω μου...τα γνωστά γνωρίσματα μη ομιλία ακίνητος...ξεκινάω να λέω το θεός εσύ η δύναμη μου...
Κάτι με σπρώχνει να ανοίξω τα μάτια μου.
Βλέπω σχεδόν κολλητά στο πρόσωπο μου μια γριά άσχημη...η φιγούρα της σχηματισμένη σαν από καπνό τσιγάρου...η καπνος από καμμένο ξύλο...
Την νιώθω να με αγκαλιάζει και μετά να χάνεται.το πρωί που ξύπνησα μύριζα όλος μια καπνα