Κάτι ελησμόνησα δια τον προφήτη, το οποίο διηγήθη και άλλοτε :

Όταν ανέβηκα εκεί πάνω, το 1886, το πρώτο που είδα ήταν μια πλάκα τάφου με χρονογία, αν θυμούμαι καλά 1876, ακουσμπισμένη εις τον τοίχο. Ηρώτησα λοιπόν από περιέργεια και δια να αρχίσω την  γνωριμία μας, τον μόνο τότε κάτοικο του Προφήτου Ηλία, ένα λαϊκό ερημίτη από γενετής ακτένιστο :

- Από κάποιο λησμονημένο τάφο θα είναι αυτή η πλάκα.

- Όχι, είναι δική μου.

- Πως είναι δική σου. Αυτή λέει πως ο μακαρίτης πέθανε στα 1876 και εσύ είσαι, υποθέτω ζωντανός.

- Ναι, μα αντί για μένα πέθανε η μάνα μου.

- Ήρθατε και οι δυο στα χέρια με το Χάρο και παλέψατε μέση με μέση;

- Όχι, μα ο προφήτης Ηλίας μου είχε πει στον ύπνο μου : "Θανάση, θα ΄ρθω την Κυριακή να σε πάρω και ετοίμασε το λάκο σου". Και επειδή η τέχνη μου ηταν μαρμαράς εσκάλισα και την πλάκα. Το Σαββατόβραδο όμως μου φώναξε πάλι : "Θανάση, δεν θα πάρω εσένα , θα πάρω τη μάνα σου". Ξυπνάω τότε τη γριά μου και της φωνάζω : "Μάνα! Θα πεθάνεις". Και πέθανε.

- Δηλαδή την πέθανες