Την Τρίτη το βράδυ με έπιασε μια τάση να ανέβω στην σπηλιά την άλλη μέρα. Η λογική έψαξε για λόγους και αφορμές και την Τετάρτη ξεκίνησα μόνος για να φωτογραφήσω το δεξιό τούνελ. Όντως πήγα πρώτα στο τούνελ και τράβηξα καμία τριανταριά φωτογραφίες, και μετά πήγα στην σπηλιά. Έριξα μια μάτια και μπήκα στο εκκλησάκι. Όση ώρα βρισκόμουν μέσα άκουγα γδούπους από πέτρες να πέφτουν. Όχι να κατρακυλάνε, αλλά μια (αρκετά βαριά) πέτρα κάθε φορά. Στην αρχή είχα την εντύπωση πως προέρχονταν από πίσω από τα ιερά ή από το ταβάνι, έτσι πήγα με τον φακό και έλεγξα αν υπάρχει κάποιος σε κάποιο άνοιγμα της σπηλιάς. Δεν ήταν κανείς. Ξαναπήγα στο εκκλησάκι και οι γδούποι ξανάρχισαν. Κάποια στιγμή ακούστηκε ένας πιο δυνατός, και ξεκάθαρα προερχόταν από την σκεπή της εκκλησίας. Βγαίνω λοιπόν να δω τι συμβαίνει, και φυσικά δεν υπήρχε τίποτα στην σκεπή. κοιτάω ψηλότερα τα Βραχιά και ωό! Κάτι έλειπε! Τραβάω αμέσως δυο φωτογραφίες για να σιγουρευτώ ότι δεν φταίει η όραση μου και γυρίζοντας αντικρίζω αυτό που έλειπε, και βρισκόταν μπροστά μου από την ώρα που πήγα αλλά δεν το έβλεπα! Αν δεν γινόταν το σκηνικό όπως έγινε, δεν θα έπεφτε το βλέμμα μου επάνω του. Περιττό να αναφέρω ότι οι γδούποι δεν ξανακούστηκαν, και ότι οι φωτογραφίες από το τούνελ είναι όλες μάπα! αντιθέτως οι φωτογραφίες του αντικειμένου είναι ευκρινέστατες..." Ορίστε δυο από τις φωτογραφίες του αντικειμένου! Η κούκλα που τόσα χρόνια κρεμόταν από τον γκρεμό πάνω από την σπηλιά και έγινε αφορμή και αιτία για τον μύθο περί δράσης "μάγων" και "σατανιστών". Έτσι την πρωτοαντίκρυσα γυρίζοντας... Προφανώς το μίσος του προοριζόταν για έγκυο γυναίκα, αφού τοποθέτησε το κεφάλι από ένα μικρότερο κουκλάκι ανάμεσα στα ποδιά της κούκλας. Και είναι φανερό ότι ήταν γνωστός(η) της, αφού μπόρεσε να της κλέψει τα κλειδιά! Μιας και μιλάμε για ανεξήγητα φαινόμενα, εμένα μου φαίνεται ανεξήγητο το τόσο μίσος, η τόση κακία, η τόση ψυχική μαυρίλα του ανθρώπου αυτού, αλλά και η βλακεία του...