Είχα καλέσει κατά το 1899 αν δεν απατώμαι τον συνταγματάρχη Χρ. Δελαπόρτα στενό μου φίλο να επισκεφτεί το Ναύσταθμο όπου υπηρετούσα ως χημικός και τον φιλοξένησα. Αφού επισκεφτήκαμε τη σχολή των Τορπιλλητών θα επισκεπτόμασταν και τα συνεργεία. Στο δρόμο συναντήσαμε τον υποπλοίαρχο Χρηστομάνον γιο του καθηγητή της Χημείας να βγαίνει από το τορπιλλοβόλο στο οποίο ήταν κυβερνήτης. Μεταξύ των άλλων κατά την συνάντησή μας, μας ρώτησε τι ώρα θα φεύγαμε για Πειραιά. Του απαντήσαμε ότι θα φεύγαμε στις 4 με τον Τορπιλλοθέτη. «Δεν μένετε να φύγουμε μαζί το απόγευμα με το Τορπιλλοβόλο μου;» μου πρότεινε. Δεχτήκαμε να αναχωρήσουμε μαζί του και χωρίσαμε, τότε μπροστά από το γραφείο μου ένας ναύτης μου έδωσε ένα έγγραφο από το Διευθεντήριο. Παρακάλεσα τότε τιν Δελαπόρτα να προχωρήσει μέχρι να αφήσω το έγγραφο στο γραφείο μου, βγαίνοντας όμως από το Χημείο μία δύναμη ακαταμάχητη μου έλεγε να αναχωρήσω στις 4 και όχι στις 6 με το τορπιλλοβόλο. Μάταια προσπαθούσα να πιέσω τον εαυτό μου. Η στεναχώρια μου έφτασε σε τέτοιο βαθμό ώστε να αισθάνομαι δύσπνοια. Τότε γνωρίζοντας τα συναισθήματά μου φαντάστηκα ότι κάποιο δυστύχημα θα συνέβη στην οικογένειά μου και βρίσκοντας τον Δελαπόρτα του είπα την απόφασή μου να φύγω στις 4, του πρότεινα όμως αν ήθελε αυτός να μείνει και να αναχωρήσει με το τορπιλλοβόλο. Εκείνος μου απάντησε ότι θα φύγει μαζί μου και έτσι στις 4 αναχωρήσαμε. Εγώ ανήσυχος ότι κάτι συμβαίνει στην οικογένειά μου μόλις έφτασα στην Αθήνα πήρα άμαξα και πήγα στο σπίτι μου όπου όλους τους βρήκα καλά. Η σύζυγός μου όμως ήταν στη μητέρα της. Πήγα και από εκεί αλλά δεν συνέβαινε τίποτα απολύτως και απόρησα για το προαίσθημα και την ανησυχία μου. Μετά από ολίγο πήγα στην Πλατεία Συντάγματος και κατά τις 20.30 ενώ κατέβαινα την οδό Σταδίου ακούω ξαφνικά τους εφημεριδοπώλες να φωνάζουν « Έκτακτο παράρτημα για το μεγάλο ναυτικό δυστύχημα». Στην αρχή νόμιζα ότι συνέβηκε κάποια έκρηξη πυρομαχικών. Αγόρασα την εφημερίδα και πλησίασα στο Γαλλικό φαρμακείο στο φως του οποίου διάβασα : «Αυτή τη στιγμή πληροφορηθήκαμε πως το υπ’ αριθμ. … Τορπιλλοβόλο με Κυβερνήτη τον υποπλοίαρχο Χρηστομάνο βγαίνοντας από το Ναύσταθμο για Πειραιά εξερράγη ο λέβητάς του. Το σκάφος κόπηκε στα δύο και βυθίστηκε. Τα θύματα πολλά, νεώτερες πληροφορίες δεν υπάρχουν.» Φαντάζεστε την ταραχή μου γιατί ανάμεσα στους νεκρούς θα ήμασταν και εμείς. Το πρωί συνάντησα τον Δελαπόρτα στο δρόμο και μου φώναξε από μακριά : «Τα έμαθες τα νέα; Σωθήκαμε από θαύμα! Κάποιο καλό άγγελο θα έχεις και σε φώτισε να φύγουμε. Παρ’ όλα αυτά έχω μια παράξενη ιδέα. Ότι σώθηκα από μια φωτιά αλλά από φωτιά θα πάω…» Δυστυχώς η προφητεία του επαληθεύτηκε γιατί όντως ο άτυχος Δελαπόρτας κάηκε στη μεγάλη πυρκαγιά του δάσους του Τατοίου.