Το χωριό είναι κτισμένο επάνω στο όρος ΄΄Χολομών΄΄, στη Χαλκιδική.

Από πότε χρονολογείται η ίδρυσή του δεν γνωρίζουμε. Το παλαιότερο όνομα του ήταν  "Λούκοβη", όμως περίπου το 1928 το χωριό μετονομάστηκε σε "Ταξιάρχης", προς τιμήν του Αρχαγγέλου Μιχαήλ, η θαυματουργή εικόνα του οποίου φυλάσσεται σε αυτό ως Ιερό Κειμήλιο και Ιερά Παρακαταθήκη.

Η περιοχή όπου βρίσκεται κτισμένο το χωριό, μαρτυρείται ότι ήταν μετόχι της Αγιορείτικης Μονής Δοχειαρίου και οι κάτοικοι αποτελούνταν από εργάτες της σεβάσμιας Μονής.

Μέχρι πριν από μερικά χρόνια σώζονταν κτίσματα των μοναχών που βρίσκονταν στην περιοχή όπως: τρείς πέτρινοι φούρνοι, πέτρινη βρύση κτισμένη με τον αγιορείτικο τρόπο, καθώς και αρκετά άλλα. Όμως, πιθανόν η Ιερά Μονή να έπεσε σε μαρασμό και να εγκατέλειψε τα μετόχια της. Δεν έγινε όμως το ίδιο και με τους εργάτες οι οποίοι παρέμειναν και δημιούργησαν το χωριό, ασχολούμενοι με την υλοτομία και την κτηνοτροφία.

Ακόμη μαρτυρείται ότι οι κάτοικοι της περιοχής προέρχονταν από την Πιερία, από την περιοχή του Ολύμπου, όπου υπήρχε χωριό με το όνομα "Λούκοβη" (και υπάρχει ακόμη και σήμερα, αλλά με διαφορετική ονομασία ΄΄ Πέτρα΄΄). Εξαιτίας όμως κάποιας επιδημίας που έπληξε την περιοχή, οι κάτοικοι εγκατέλειψαν το χωριό τους και κατέφυγαν στην περιοχή του Χολομώντα.

Ένα ακόμη γεγονός πιστοποιεί το στενό σύνδεσμο του χωριού και της Ιεράς Μονής. Η Μονή Δοχειαρίου είναι αφιερωμένη στους Αγίους Αγγέλους και ως συνκτίτορες αυτής, τιμώνται η Υπεραγία Θεοτόκος, η Κυρία του Αγίου Όρους, και ο Άγιος Νικόλαος. Στο τέμπλο του Ιερού μας Ναού, μαζί με την εικόνα της Συνάξεως των Ασωμάτων Δυνάμεων, βρίσκεται και η εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου καθώς και του Αγίου πατρός μας Νικολάου, αλλά και παρεκκλήσιο προς τιμήν του Αγίου Νικολάου. Ακόμη κατά τις Ιερές Ακολουθίες ψάλλονται μαζί τα απολυτίκιά τους, τιμώντας τους έτσι ως συγκτήτορες.

Στην περιοχή αυτή μαρτυρούνται και άλλοι συνοικισμοί, όπως το χωριό "Παλαιοκκλήσιο", το οποίο βρίσκονταν στην περιοχή "Κερασιά".

Οι κάτοικοι του Παλαιοκκλησίου επειδή ενοχλούνταν από τους Τούρκους, κυρίως γιατί το χωριό τους βρίσκονταν κοντά στο δρόμο, το εγκατέλειψαν και μετοίκησαν στο σημερινό χωριό (μαζί με τους κατοίκους που ήδη υπήρχαν εκεί) φέρνοντας μαζί τους ως Ιερά παρακαταθήκη, την εικόνα της Κοιμήσεως της Θεοτόκου, όπου ήταν αφιερωμένος ο Ιερός τους Ναός και η οποία βρίσκεται στο δεξιό προσκυνητάρι καθώς μπαίνουμε στο Ναό, προς αγιασμό των πιστών.

Ιερός Ναός Αγίου Αρχάγγελου - Θαυματουργή εικόνα του Αγίου Αρχάγγελου Μιχαήλ - Ταξιάρχης - Χαλκιδική

Η εικόνα του Αρχαγγέλου βρίσκεται στο κουβούκλιο, "θρόνο", όπως τον ονομάζουν οι κάτοικοι του χωριού, αριστερά του Ναού. Έχει διαστάσεις 0,865 μ. με 0,585 μ. και είναι "ντυμένη" με ασημένιο πουκάμισο.

(Κατά πάσα πιθανότητα η θαυματουργή εικόνα του Αγίου  Ταξιάρχου προέρχεται από την Ιερά και σεβάσμια Μονή Δοχειαρίου, μετόχι της οποίας ήταν η περιοχή που βρίσκεται σήμερα το χωριό.) Στο κάτω μέρος του φορέματος υπάρχει η επιγραφή "θαυματουργή εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ", με ημερομηνία, 1872.

Το ασημένιο φόρεμα φτιάχτηκε από προσφορές των πιστών στη Ρωσία. Το ιστορικό του "πουκαμίσου", όπως ονομάζεται, της εικόνας, έχει ως εξής:

Κατά την περίοδο της Τουρκοκρατίας, οι Τούρκοι έκαναν επιδρομή στο χωριό. Οι κάτοικοι στην προσπάθεια τους να σωθούν εγκατέλειψαν το χωριό παίρνοντας μαζί τους τη θαυματουργή εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Καθώς οι Τούρκοι κόντευαν να πιάσουν τους φυγάδες, αυτός που κρατούσε την εικόνα, την έκρυψε σε κάποια μικρή σπηλιά στην περιοχή που ονομάζεται "Αρκουδόλακας".

Οι Τούρκοι ανακάλυψαν την Ιερή εικόνα και προσπάθησαν να την πυρπολήσουν. Όμως, ω του θαύματος! Η εικόνα απομακρύνθηκε από τη φωτιά, έπεσε μέσα στο ποτάμι που περνούσε από εκεί και στάθηκε όρθια μέσα στο νερό. Οι κάτοικοι όταν επέστρεψαν από τη φυγή, βρήκαν τη θαυματουργή εικόνα και την τοποθέτησαν στη θέση της, πίσω στο Ναό. Με την πρώτη ευκαιρία συγκέντρωσαν χρήματα και έφτιαξαν το φόρεμα του Ταξιάρχου για να καλυφθούν οι φθορές από την πυρπόληση.

Μαρτυρούνται πλήθος θαυμάτων, με τη μεσιτεία του Αγίου Αρχαγγέλου, μερικά από τα οποία θα αναφέρουμε στη συνέχεια προς ωφέλεια των ευσεβών χριστιανών. (ΕΔΩ)

ΑΛΛΕΣ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΣ ΕΙΚΟΝΕΣ ΤΟΥ ΑΡΧΑΓΓΕΛΟΥ ΜΙΧΑΗΛ

Εκτός από την μεγάλη εικόνα του Αγίου Ταξιάρχου που φυλάσσεται στον Ιερό μας Ναό υπάρχουν ακόμη τρείς που συνδέονται με θαυμαστές διηγήσεις που διασώζει η παράδοση σχετικά με αυτές :

Η πρώτη μικρή τετράγωνη εικόνα που βρίσκεται μέσα σε κορνίζα και από την πάροδο των χρόνων έχει σχεδόν σβηστεί η μορφή του Αγίου, λέγεται ότι βρέθηκε στον κορμό ενός δέντρου στο μέρος (εντός του Ναού) στο οποίο είναι τώρα τοποθετημένος ο "θρόνος" του Ταξιάρχου Μιχαήλ. Την εικόνα αυτή υπάρχει μακροχρόνια παράδοση να παίρνουν οι κάτοικοι στα σπίτια τους όταν υπάρχει πειρασμός κάποιας αρρώστιας και μάλιστα να την τοποθετούν επάνω στο άρρωστο  και να θεραπεύεται με τη Χάρη του Θεού και την ενίσχυση του Αρχαγγέλου Μιχαήλ.

(Η εικόνα αυτή πρόσφατα δόθηκε για καθαρισμό αποκαλύπτοντας την εικονογραφία του Αρχαγγέλου, λαϊκής τεχνοτροπίας).

Ιερός Ναός Αγίου Αρχάγγελου - Θαυματουργή εικόνα του Αγίου Αρχάγγελου Μιχαήλ - Ταξιάρχης - Χαλκιδική

Η δεύτερη εικόνα στην οποία παριστάνεται ο Άρχοντας Μιχαήλ, είναι καλυμμένη με φόρεμα επίχρυσο. Η εικόνα αυτή βρέθηκε με τον εξής τρόπο στο Ναό μας:

Κάποιος νέος από το χωριό "Β". της Χαλκιδικής, ονόματι "Η"., έπασχε από αρρώστια των νεύρων, (σχιζοφρένεια ή ήταν δαιμονισμένος) και παρ' όλες τις προσπάθειες της οικογενείας του δεν μπορούσε να γίνει καλά. Τότε οι γονείς του τον έφεραν στον Άγιο Ταξιάρχη, όπου και παρέμεινε για σαράντα ημέρες και το παλικάρι έγινε τελείως καλά. Σε ανάμνηση της θεραπείας αφιέρωσε στον Ιερό μας Ναό την εικόνα αυτή, είς μνημόσυνο αιώνιο του θαύματος που επιτελέστηκε σε αυτόν και προς ωφέλεια των ευσεβών χριστιανών.

Ιερός Ναός Αγίου Αρχάγγελου - Θαυματουργή εικόνα του Αγίου Αρχάγγελου Μιχαήλ - Ταξιάρχης - Χαλκιδική

Η Τρίτη εικόνα παρουσιάζει τον Αρχάγγελο κρατώντας  ζυγαριά, διότι σύμφωνα με την παράδοση, ο Άρχοντας Μιχαήλ είναι αυτός που λαμβάνει την ψυχή όταν αποχωρίζεται από το σώμα και την οδηγεί μπροστά στο θρόνο του Πανοικτίρμονα Θεού ή την αφήνει να κυλήσει στον Άδη μακριά από την μακαριότητα της θέας του Προσώπου Του.

Την εικόνα αυτή έπαιρναν τα παλαιότερα χρόνια οι εκάστοτε Εκκλησιαστικοί Επίτροποι και περιόδευαν στα μαντριά των βλαχοποιμένων, οι οποίοι έρχονταν στην περιοχή του Ταξιάρχη για να βοσκήσουν τα ζωντανά τους και μάζευαν τις δωρεές που έδιναν για τον Άγιο.

Μάλιστα, μαρτυρείται εποχή που ο Ναός συγκέντρωνε περίπου 180  ζώα από προσφορές.

Σε μία από αυτές τις περιοδείες τους οι επίτροποι έτυχε να νυχτωθούν σε κάποιο μαντρί και ζήτησαν κατάλυμα για να περάσουν το βράδυ. Ο βοσκός αντί να τους φιλοξενήσει στην καλύβα του, τους έβαλε να κοιμηθούν μέσα στο στάβλο. Το βράδυ ο βοσκός ξύπνησε από χτυπήματα και άρχισε να φωνάζει ότι τον "ζουπάει", (δηλαδή τον δέρνει) ο Άγιος Αρχάγγελος. Κατάλαβε τότε το σφάλμα του, κάλεσε τους επιτρόπους να αναπαυτούν μέσα στην καλύβα του και τοποθέτησε την εικόνα του Αγίου στο εικονοστάσιο.