Μιά άλλη φορά στόν "Αγιο Παντελεήμονα, τό Ρωσικό, τήν παραμονή τής πρώτης 'Οκτωβρίου, πού τελείται ολονύκτια άγρυπνία είς τιμήν τής `Αγίας Σκέπης τής 'Υπεραγίας Θεοτόκου, ο Πατήρ "Ανθιμος, μόλις έφθασε στό Μοναστήρι, παρά λίγο νά ξεψυχήση. "Οταν συνήντησε τόν γνωστό του άδελφό, τού είπε: - Αϋτή τήν νύχτα βρισκόμουν κοντά στό Μοναστήρι τού Ζωγράφου, στήν έρημο, καί προσευχόμουν όρθιος, πάνω σέ μιά πέτρα. Τήν ώρα τής προσευχής είδα τήν Μητέρα τού Θεού νά κατεβαίνη άπό τόν Οϋρανό στό Μοναστήρι σας. Καθώς ήμουν γεμάτος χαρά σ' αϋτή τήν όπτασία, βιάστηκα νά 'ρθώ, γιά νά Τήν βρώ έδώ, ώστε νά σκεπάση μέ το μαφόριό Της καί έμένα τόν αμαρτωλό μαζί μέ τούς τιμώντας Αυτήν δούλους. 'Αλλά, μόλις ξεκίνησα άπό τόν τόπο έκείνο γιά νά τρέξω έδώ, ξαφνικά, φάνηκε ένα φίδι, πετάχτηκε μέ οργή επάνω μου καί μέ δάγκωσε δυνατά στό πόδι. 'Ενόησα όμως ότι αυτό τό έμπόδιο ήταν άπό φθόνο τού μισόκαλου καί δέν έδωσα σημασία στό δάγκωμα, άλλά βιαζόμουν νά φθάσω στό Μοναστήρι σας. 'Ο άδελφός κοίταξε τό πόδι του, καί πράγματι τό τραύμα άπό τό δάγκωμα ήταν σοβαρό.