Το 1938, οι περίοικοι μιας οικίας του Αγρινίου ήταν ανάστατοι και φοβισμένοι, εξαιτίας των μυστηριωδών φαινομένων που λάμβαναν χώρα εκεί.

Κάθε νύχτα, αλλά και κάθε μεσημέρι, ακούγονταν από το σπίτι ανεξήγητοι κρότοι και συριγμοί, ενώ πολύ συχνά αναφαίνονταν περίεργες λάμψεις και φωσφορισμοί, που προξενούσαν τον απόλυτο τρόμο σε όσους τύχαινε να τους δουν.

Οι γείτονες είχαν αρχίσει πλέον να κλείνονται από νωρίς στα σπίτια τους, ενώ οι γυναίκες προσεύχονταν και σταυροκοπιούνταν, προσπαθώντας να εξορκίσουν τα δαιμονικά, που υπέθεταν ότι είχαν καταλάβει το παράξενο σπίτι.

Η συγκεκριμένη οικία ανήκε στον προσφάτως αποβιώσαντα Ιωάννη Κίσσαβο, άλλοτε εκδότη μιας επαρχιακής εφημερίδας του Αγρινίου, ο οποίος, όμως, ασχολούνταν μανιωδώς, κατά τα τελευταία χρόνια της ζωής του, με τον πνευματισμό, τον υπνωτισμό και άλλα ψυχικά φαινόμενα.

Οι παράδοξες αυτές ενασχολήσεις του τον είχαν μετατρέψει σε έναν αρκετά ιδιότροπο άνθρωπο, που ζούσε ως ερημίτης σε μια καλύβα έξω από το σπίτι του, όπου και πειραματιζόταν με τις μεταφυσικές ανησυχίες του, χωρίς να συναναστρέφεται με κανέναν απολύτως.

Ο αινιγματικός αυτός ερημίτης είχε προαισθανθεί τον θάνατό του, ο οποίος συνέβη τελικά στις 15 Νοεμβρίου του 1937, ως εξής:

Μια μέρα πριν πεθάνει, κάλεσε τους γείτονές του – πράγμα που δε συνήθιζε – και τους ανακοίνωσε ότι την προηγούμενη νύχτα, ενώ ήταν ακόμη ξύπνιος, κάποιες αόρατες και μυστηριακές δυνάμεις ανύψωσαν το σώμα του αρκετά πάνω από το δάπεδο και καθώς αιωρούνταν, τον άφησαν να πέσει καταγής. Εξαιτίας της βαριάς πτώσης, χτύπησε σοβαρά και προαισθάνθηκε με βεβαιότητα πως θα πέθαινε. Πράγματι, την επόμενη κιόλας ημέρα, απεβίωσε σε ηλικία εβδομήντα πέντε ετών και ετάφη στο Νεκροταφείο του Αγρινίου.

Την ίδια εκείνη νύχτα της κηδείας του, οι γείτονες διηγούνταν ότι άρχισαν να παρατηρούν στο σπίτι του νεκρού τα αλλόκοτα φαινόμενα, που από τότε τους τρομοκρατούσαν και τους πάγωναν το αίμα, κλειδαμπαρώνοντάς τους στις οικίες τους.

Μάλιστα, είχε σημειωθεί και ένα εξαιρετικά περίεργο γεγονός. Μεταξύ των περιοίκων, είχαν βρεθεί και μερικοί αρκετά θαρραλέοι, οι οποίοι είχαν αποφασίσει να εισέλθουν στο ακατοίκητο πια σπίτι μια νύχτα, ώστε να εξακριβώσουν μόνοι τους την αιτία των ανήκουστων και μυστηριωδών φαινομένων.

Έτσι και έκαναν. Μόλις έπεσε η νύχτα, αμέσως ακούστηκαν και πάλι άγριοι κρότοι και ανατριχιαστικές φωνές. Ευθύς αποφάσισαν να διεισδύσουν στις σκοτεινές κάμαρες του στοιχειωμένου σπιτιού, όπως το αποκαλούσαν. Μα, παρατηρήθηκε ότι αμέσως μετά την είσοδό τους στον χώρο και κατά την παραμονή τους εκεί, τα φαινόμενα έπαυαν εξ ολοκλήρου. Αυτό επαναλήφθηκε και τις επόμενες φορές, που αποπειράθηκαν να μπουν στο σπίτι του νεκρού γείτονά τους, όταν άκουγαν από το εσωτερικό του αφύσικους θορύβους, στριγκά τριξίματα και αλλόκοσμες φωνές.

Έπειτα από εντατικές έρευνες, προέκυψαν τα εξής: ο αποβιώσας Ιωάννης Κίσσαβος είχε στην καθημερινή του χρήση μερικά αντικείμενα, από τα οποία χρησιμοποιούσε ιδιαιτέρως μια καρέκλα, ένα τραπέζι και μια ομπρέλα. Οι περίοικοι, προσπαθώντας να εξακριβώσουν τι πραγματικά συνέβαινε, απομάκρυναν αυτά τα προσωπικά του αντικείμενα και τα μετέφεραν σε άλλο σπίτι. Και τότε, παρατήρησαν έκπληκτοι ότι τα μεταφυσικά φαινόμενα σταματούσαν να λαμβάνουν χώρα στην τρομακτική οικία του νεκρού εκδότη και σημειώνονταν πλέον στο σπίτι, όπου τα είχαν μεταφέρει.

Οι γείτονες, πιο τρομοκρατημένοι από ποτέ, αποφάσισαν να καλέσουν τον Πρόεδρο της Ελληνικής Εταιρίας Ψυχικών Ερευνών, Άγγελο Τανάγρα, προκειμένου να ερευνήσει ενδελεχώς το θέμα, που τους βασάνιζε και να τους δώσει ικανοποιητικές απαντήσεις, ώστε να εξομαλυνθεί η κατάσταση του ολικού πανικού, που είχε καταβάλει τους πάντες στην ήσυχη εκείνη γειτονιά του Αγρινίου.

Άλλωστε, η κοινή γνώμη ζητούσε διακαώς να ερευνηθεί και ένα άλλο γεγονός, που είχε αφήσει μετέωρο ο ιδιόρρυθμος αποθανών ερημίτης. Λίγο πριν τον θάνατό του, είχε ανακοινώσει στους γείτονές του ότι σε μια άλλη οικία του Αγρινίου, χωρίς να τους αποκαλύψει ποια, κρύβονταν σπουδαίοι και αμύθητοι θησαυροί, πέρα από κάθε φαντασία. Δεν ήταν απίθανο να το γνώριζε ή να το μάντεψε, εφόσον ασχολούνταν σοβαρά με μυστηριώδεις έρευνες.

Η είδηση δημοσιεύθηκε στην εφημερίδα «ΑΚΡΟΠΟΛΙΣ», στις 11/01/1938…