Την 23η Νοεμβρίου 1928 ο Βασίλειος Ελευθεριάδης, ελαιοχρωματιστής, κάτοικος Νέων Σφαγείων, είδε στον ύπνο του ότι μία τσιγγάνα του έκανε «μάγια» στο αριστερό πόδι λέγοντας «Μη πας αύριο εκεί που σκοπεύεις να πας γιατί θα σου κάνω μάγια και θα πάθεις…» Την άλλη μέρα ένιωθε πράγματι το πόδι του μουδιασμένο, διηγήθηκε το όνειρο στη μητέρα του Σταυρούλα και την αδερφή του Μαρία και της παρακάλεσε να του το τρίψουν με οινόπνευμα. Μετά από αυτό πήγε στην Κηφισιά όπου είχε τη δουλειά του. Εκεί όταν διέκοψε την εργασία του πήγε να δει ένα σωφέρ φίλο του ο οποίος τον παρακάλεσε να αντικαταστήσει τον εισπράκτορα του αυτοκινήτου για αυτή τη διαδρομή. Ο Ελευθεριάδης δέχτηκε. Κοντά στο Μαρούσι όμως ένα αυτοκίνητο πολυτελείας με δύο κυρίες μέσα θέλησε να τους προσπεράσει και καθώς ο Ελευθεριάδης στεκόταν στο ανάβαθρο, τον έριξε κάτω και τον πλήγωσε σοβαρά στο αριστερό πόδι. Αφού έδεσαν το πόδι του στο κοντινότερο φαρμακείο τον μετέφεραν στο νοσοκομείο «Ευαγγελισμός» όπου ο χειρούργος κ. Καραγιαννόπουλος του έκοψε το πόδι. Μετά από ένα μήνα πέθανε. Η οικογένεια έκανε αγωγή αποζημίωσης την οποία ανέλαβε ο δικηγόρος κ. Μ. Ναυπλιώτης.