" ... Κατά τό έτος 1925 ένα πνευματικό παιδί εκείνου τού ταπεινού γέροντος τής Αθήνας, τού παπά-Νικόλα Πλανά, υγιέστατο μέχρι πρίν λίγες μέρες, έπαθε διάρρηξη σκωληκοειδίτιδας, καί έζησε μόνο οκτώ μέρες. Μέσα σ΄ αυτές τίς λίγες μέρες ό παπά Νικόλας, πού τόσα πολλά θαύματα είχε κάνει στόν κόσμο, κατέβασε τόν ουρανό στήν γή μέ τίς προσευχές του γιά νά λυπηθεί ό Χριστός τό αγαπημένο του παιδί καί νά ζήση. Ώσπου ένα βράδυ, γυρνώντας καταλυπημένος στό σπίτι του, λέει στούς δικούς του, --Ό Ηλίας δυστυχώς θά πεθάνει ! Μού τό είπανε χθές, ό Άγιος Ιωάννης ό Πρόδρομος καί ό Άγιος Παντελεήμων... Καί πράγματι, ό Ηλίας δέν έζησε ! Πέρασαν τρείς μήνες μέχρι νά συνέλθει από τήν βαριά θλίψη της ή αδελφή τού πεθαμένου, καί ένα απόγευμα τόν ρώτησε γιά εκείνη τήν οπτασία... --Τήν ώρα πού λειτουργούσα, τής είπε ό γέροντας, στό ερημοκλήσι τού Αη-Γιάννη τού κυνηγού, κάτω στήν Γλυφάδα, ε ί δ α α π έ ν α ν τ ί μ ο υ , πίσω από τήν Αγία Τράπεζα, τούς δυό Αγίους ο λ ο ζ ώ ν τ α ν ο υ ς , καί μού λέει ό ένας τους, --Διαβιβάσαμε τήν αίτησή σου είς τόν Δεσπότη Χριστό, καί μάς είπε, ότι ό Ηλίας θά πεθάνη... Α ν ω τ έ ρ α διαταγή, δέν μπορούμε νά κάνουμε τίποτα μού είπαν, καί ξαφνικά έγιναν άφαντοι !...