Κατὰ τὴν ἐπίσκεψή μου στοὺς Δελφούς, καθὼς ἀνεβαινα στὸ βουνό, αἰσθάνθηκα ξαφνικὰ μιὰ ἱερὴ δύναμη νὰ ἔρχεται πρὸς τὸ μέρος μου καὶ ἤμουν σὲ θέση νὰ γράψω περίφημα ποιήματα εὐθὺς ἀμέσως, λὲς καὶ εἶ χα ρουφήξει τὴν Πιερικὴ Ἄνοιξη.

Πρὸς μεγάλη μου ἔκπληξη καὶ ταραχὴ ἔμαθα ἀργότερα, πὼς ἐπρόκειτο γιὰ τὸν Παρνασσό. Εἶχα ἀνεβῆ στὸ Βουνὸ τῆς Ποίησης. Ἐκεῖνα τὰ παλιὰ τὰ χρόνια τόσοι διακεκριμένοι ποιητὲς συνέθεσαν τὰ λαμπρὰ ποιήματά τους ἐκεῖ.

(Από την συνέντευξη της κινέζας ποιήτριας Τζουνγιὰν Χὶ στο περιοδικό Δαυλός"